Wykonywanie warstwy zbrojonej

Zbrojona warstwa zaprawy klejącej ma za zadanie chronić izolację termiczną przed uszkodzeniami mechanicznymi, przenosić obciążenia wiatru oraz kompensować naprężenia termiczne. Jest ona także podłożem pod tynki zewnętrzne i chroni wewnętrzne warstwy systemu przed czynnikami atmosferycznymi.

Wykonywanie warstwy zbrojonej należy rozpocząć po okresie gwarantującym właściwe związanie termoizolacji z podłożem – nie wcześniej niż po 48 h od chwili przyklejenia płyt styropianowych.

Suchą zawartość opakowania zaprawy klejącej należy wsypać do pojemnika z wcześniej odmierzoną ilością wody i dokładnie wymieszać, aż do osiągnięcia jednorodnej konsystencji. Po upływie około 5 minut i ponownym wymieszaniu zaprawa jest gotowa do użycia. Przygotowaną zaprawę należy nanieść na powierzchnię zamocowanych i odpylonych (po szlifowaniu) płyt ciągłą warstwą o grubości około 3-5 mm, pasami pionowymi lub poziomymi na szerokość siatki zbrojącej. Przy nakładaniu tej warstwy można wykorzystać pacę zębatą o wymiarach zębów 10x10mm. Po nałożeniu zaprawy klejącej należy natychmiast wtopić w nią tkaninę szklaną tak, aby została ona równomiernie napięta i całkowicie zatopiona w zaprawie.

Układanie kleju i siatki

Zakłady siatki zbrojącej z włókna szklanego

Sąsiednie pasy siatki powinno się układać (w pionie lub poziomie) na zakład nie mniejszy niż 10cm (zgodnie z rys. 2). W przypadku nieuzyskania gładkiej powierzchni, na wyschniętą warstwę zbrojoną przyklejonej siatki należy nanieść drugą cienką warstwę zaprawy klejącej (o grubości ok. 1mm) celem całkowitego wyrównania i wygładzenia jej powierzchni. Grubość warstwy zbrojonej powinna wynosić od 3 do 5mm.

Podwójna warstwa siatki

Ze względu na niebezpieczeństwo uszkodzenia mechanicznego w części cokołowej lub\i parterowej docieplanych ścian, można stosować dwie warstwy siatki z tkaniny szklanej.

Siatki powinno się układać w zaprawie klejącej krzyżowo, pierwszą warstwę siatki należy ułożyć w poziomie, natomiast warstwę drugą w pionie zawsze z zakładami min 10 cm.

Zamiennie dopuszcza się zastosowanie w pierwszej warstwie tkaninę z włókien szklanych o większej gramaturze, nazwaną “siatką pancerną” np. BOLIX HD 335/P układana jest ona na styk bez zakładów.

Siatki pancernej również nie wywija się na narożach lub ościeżach otworów okiennych.

Podwójna warstwa siatki zatopiona w kleju


JAK KLEIĆ PŁYTY STYROPIANOWE

Dlaczego ważne jest wykonanie obwodowego pasma kleju na płycie termoizolacyjnej?

Metoda klejenia jest niezwykle istotna i wpływa m.in na nieodkształcalność płyt czy bezpieczeństwo w przypadku pożaru. Dowiedz się, dlaczego płyty termoizolacyjne należy kleić metodą “pasmowo-punktową”.

STABILNOŚĆ I NIEODKSZTAŁCALNOŚĆ PŁYT

Pasmo zaprawy klejącej mocujące po obwodzie płytę termoizolacji stanowi formę ,,ramki”, zapewniającej stabilność i nieodkształcalność płyt, związaną również z tzw. pracą termiczną oraz oddziaływaniem wiatru. Taki sposób przyklejenia najefektywniej  przenosi również na ścianę obciążenia związane z ciężarem ocieplenia jako całości. Brak pasma obwodowego powoduje, że czasem przypadkowo rozmieszczone placki powodują, bez odspojenia termoizolacji, odkształcenia i nawet przemieszczenia materiału, skutkujące spękaniem warstw wierzchnich ocieplenia. Zobaczmy, jakie są skutki nieprawidłowości wynikających z nieodpowiedniego przyklejenia płyt.

UNIEMOŻLIWIENIE ISTOTNEGO PRZEMIESZCZANIA SIĘ POWIETRZA POMIĘDZY WARSTWAMI

Kolejną ważną funkcją pasma obwodowego jest uniemożliwienie istotnego przemieszczania się powietrza pomiędzy warstwami.  W poprawnie wykonanym ociepleniu warstwa pomiędzy ścianą i termoizolacją nie jest wentylowana – choć wciąż panuje błędne przekonanie na ten temat.

Żeby zobrazować problem przyjmijmy fikcyjne, i jak się okaże karkołomne, założenie: ,,powietrze grawitacyjnie przemieszcza się pomiędzy ociepleniem a ścianą”. Aby zapewnić taki obieg  pozostawiono szczeliny pomiędzy ścianą i  ociepleniem – dołem i górą. Zdarza się, że w tym celu osadza się  odpowiednie ,,kratki wentylacyjne” w określonych miejscach elewacji. Powietrze zaczyna przepływać, powodując efekt komina. Co dzieje się, jeśli na zewnątrz mamy np. – 15 °C? Otóż wtedy funkcja ocieplenia nagle znika i oprócz chłodzenia ściany i ,,wywiewania” ciepła, mamy również do czynienia z wykropleniem pary wodnej w obszarze ściany zewnętrznej, którego nawet nie widzimy. Na zdjęciu obok =, obraz tego zgubnego mechanizmu.

 Pamiętajmy więc, że ociepleń nie wentyluje się co do zasady!

BEZPIECZEŃSTWO PODCZAS POŻARU

Jeśli płyty termoizolacyjne przyklejono na placki bez pasma obwodowego – pojawia się kolejny, bardzo istotny problem – utrata właściwości ocieplenia związanych z nierozprzestrzenianiem ognia.

Metoda klejenia na placki powoduje, że między podłożem a warstwą termoizolacji tworzy się przestrzeń, która przyspiesza rozprzestrzenianie się ognia w sytuacji pożaru (ciąg kominowy spowodowany różnicą gęstości zimnego i gorącego powietrza). Klejenie z pasmem obwodowym uniemożliwia powstawanie w/w ciągów kominowych.